Na stronie Ninateki czytamy:
„»Przewodnik po sztuce« to cykl krótkich audycji edukacyjnych, w których artysta Zbigniew Libera przedstawia historię sztuki XX wieku. Opowieść Libery ilustrowana jest dziełami ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi. Każdy odcinek poświęcony jest ważnemu artyście, zjawisku artystycznemu bądź szczególnie wybitnemu dziełu sztuki. Program ma formułę autorskiego felietonu, który łączy wiedzę o charakterze encyklopedycznym z ciekawostkami i osobistymi spostrzeżeniami prowadzącego”.
Projekt ten jest wyjątkowy, ponieważ dzięki niemu poznajemy nie tylko omawianych artystów, ale też samego Liberę. Wybór poszczególnych twórców mówi dużo o nim samym i jego guście.
Sam Libera również należy do twórców rozpoczynających swoją działalność w XX wieku, można więc powiedzieć, że perspektywa, którą reprezentuje, jest perspektywą kogoś z wewnątrz. Mówi o osobach, do których ma osobisty stosunek: mogą to być jego koleżanki lub koledzy, nauczyciele lub mistrzowie. W zwiastunie całej serii lektor zapowiada, że w swoich filmowych felietonach Libera „odsłania kulisy sztuki”.
Krótka forma (do dziesięciu minut) charakteryzuje się zwięzłością i przystępnością. Libera mówi językiem potocznym, a jeśli wprowadza jakiś nowy termin, to stara się go wyjaśnić – wytłumaczyć lub pokazać. Celem przewodników nie jest przekazanie wyczerpującej wiedzy o danym zjawisku lub artyście: mają one raczej wskazywać najważniejsze informacje i zachęcać do samodzielnych poszukiwań. Libera za każdym razem przedstawia sylwetkę twórcy wraz z tłem polityczno-historycznym. Razem z nim oglądamy najbardziej znane dzieła omawianego artysty, a sam Libera podejmuje się ich interpretacji. Nierzadko możemy też zajrzeć do pracowni twórców.
Do tej pory powstało ponad dwadzieścia odcinków poświęconych wybranym artystom:
Jankiel Adler
KwieKulik (Zofia Kulik i Przemysław Kwiek)
Są też odcinki poświęcone wybranemu zagadnieniu: cenzurze w sztuce („Umarła klasa”), polskiemu socrealizmowi, Muzeum Sztuki w Łodzi, Galerii Labirynt, sztuce politycznej, wystawie „Konstrukcja w procesie”, Galerii El, pop-arcie, wyjątkowych latach 80., teorii widzenia oraz Grupie Luxus.
Do wszystkich materiałów dołączona jest transkrypcja, dzięki czemu filmy mogą oglądać również osoby niesłyszące.