Wraz z kolejnymi wystawami (“Węże, sztylety i płatki róży“, “Anna Zaradny. RONDO ZNACZY KOŁO”, “Druga Ogólnopolska Wystawa Znaków Graficznych”) kontynuujemy wyjątkowy cykl oprowadzań przygotowanych przez opiekunów wystaw. Każda z opowieści jest wynikiem ich zainteresowań, fascynacji i doświadczeń związanych ze sztuką. Dzięki temu każda jest inna, subiektywna i osobista. Autorskie ścieżki narracji to spacery po trzech równolegle prezentowanych w Galerii wystawach. W trakcie oprowadzań opiekunowie nie tylko nakreślą tematykę wystaw, ale także postarają się udowodnić, że sztuka współczesna jest kluczem do otwierania naszej wyobraźni.
Oprowadzanie w ramach cyklu „Opowiadamy o wystawie” (prowadzenie: Agnieszka Tyman), fot. Studio FilmLOVE (CC-BY-ND)
Spotkania dla osób dorosłych mają formę oprowadzania połączonego z dyskusją.
Dzieciom i młodzieży proponujemy zaś warsztaty twórcze.
W trakcie aktualnych wystaw zapraszamy m.in. na:
- oparte na motywie gry zajęcia dla młodych zmysłowców i zmysłowczyń (przedszkola, szkoły podstawowe), w trakcie których wykorzystamy wyjątkowy przewodnik – „Zmysłownik” – i spróbujemy ożywić koło;
- warsztaty muzyczne (starsze klasy szkół podstawowych, gimnazja, licea) inspirowane wystawą Anny Zaradny, RONDO ZNACZY KOŁO, podczas których m.in. stworzymy symfonię na telefony, zastanowimy się nad tym, co można usłyszeć w ciszy i spróbujemy zagrać uczucia.
Opowieść pierwsza: „OBRAZY ŚWIATA”
Rysujesz morze, ale wychodzi jezioro. Myślisz „zima” i już widzisz płatki śniegu na czarnej, wilgotnej gałęzi. Mówisz „las” i wszyscy widzą drzewa porastające kopce; ale to nie jest twój las. Twój porasta równiny i piaszczyste wydmy. Źle ukorzenione sosny dawno już upadły i zostawiły wyrwy w ziemi.
I tu leży pies pogrzebany: jak przekazać komuś obraz, wrażenie, myśl, ideę? Co widzimy naprawdę, a co tylko w wyobraźni? W jaki sposób postrzegamy to, co nas otacza, jak chcemy nadać temu porządek, jak próbujemy to przedstawić? W jakiej mierze język opisuje świat, a w jakiej go stwarza? Czy jesteśmy w stanie porozumiewać się bez słów, czy czujemy tak samo? Czy sztuka pomoże nam w zrozumieniu naszej sytuacji, bez względu na to, jakim językiem mówimy?
Mówię „pies”. Co widzisz?
Opowieść druga: „DIALOG W WYSTAWIE / DIALOG Z WYSTAWĄ”
Postrzegamy rzeczywistość zgodnie z wiedzą, którą już posiadamy i nawet jeżeli odkrywamy coś nowego, to mamy skłonność do porównywania tej rzeczy z tym, co nam znane. Pracujemy i tworzymy, korzystając z wymyślonych wiele lat temu narzędzi oraz bazując na dorobku intelektualnym wcześniejszych pokoleń. Nie inaczej jest w przypadku artystów. Spójrzmy zatem wnikliwiej na artystów prezentujących swoje prace w Bunkrze Sztuki: poszukajmy inspiracji, zastanówmy się, z czym się zgadzali, a czemu sprzeciwiali. Przecież oni prowadząc ze sobą dialog, rozmawiają również z nami.
Autorka opowieści:
Wioletta Brzęcka – studiowała historię muzyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, aktualnie jest studentką nauk politycznych. Interesuje się muzyką współczesną oraz problematyką kultury i etyki w polskiej polityce. Oprowadza osoby dorosłe oraz zorganizowane grupy ponadgimnazjalne w języku polskim.
Oprowadzanie w ramach cyklu „Opowiadamy o wystawie” (prowadzenie: Agnieszka Tyman), fot. Studio FilmLOVE (CC-BY-ND)
Opowieść trzecia: „PŁYWY”
Podszedł do szafy i wyciągnął z najniższej półki wszystkie swoje ubrania. Na ich miejscu umieścił kocyk, a później sam wszedł do szafy i zamknął za sobą drzwi. Jego pięty stykały się z pośladkami, ręce oplatały nogi, głowę docisnął do kolan.
Z zewnątrz dobiegło do niego odliczanie: 10… 9… 8… Wszystko zaczęło się trząść, usłyszał huk. 3… 2… 1… Wydawało mu się, że jedzie do góry rozklekotaną windą. Podniósł głowę i przez okrągłe okienko zobaczył szybko oddalającą się ziemię. Po kilku mocniejszych wstrząsach statek kosmiczny znalazł się w kosmosie. Czarny bezkres.
Nie wiedział, jak długo leciał. Czas przestał istnieć. Wskazówki zegarka stanęły w bezruchu. Czasami zbliżał się do okienka i wpatrywał się w mijane planety i gwiezdny pył. Otaczało go całe piękno kosmosu, ale w tym tajemniczym, niepoznanym świecie był sam. Z nikim nie mógł dzielić niesamowitych widoków ani lęków.
Nagle drzwi szafy się otworzyły. Oślepiło go światło. Usłyszał głos:
„Znaleziony! Teraz ty szukasz”.
Autor opowieści:
Filip Rudyk – absolwent ochrony dóbr kultury na Śląskiej Wyższej Szkole Zarządzania im. gen. J. Ziętka w Katowicach, interesuje się historią sztuki, nową muzyką, socjologią oraz historią. Oprowadza osoby dorosłe, zorganizowane grupy ponadgimnazjalne, prowadzi warsztaty dla dzieci.
Oowieść czwarta: MALOWANE WROTA. NA CO PATRZYMY?
Aktualne wystawy w Bunkrze Sztuki podejmują, choć niekoniecznie jest to widoczne na pierwszym planie, kwestię zewnętrznego wyglądu przestrzeni, w której się poruszamy. A przecież od dawna mówi się nam, że liczy się wnętrze, pozory mylą i nie należy sądzić książki po okładce. Skutki takiej postawy widać, gdy rozglądamy się dokoła: jest brzydko, po prostu. Przeraźliwie nieciekawie. Estetyka przestrzeni została zepchnięta na dalszy plan jako element bez znaczenia.
Czy słusznie? Podczas oprowadzania wspólnie zastanowimy się nad relacją formy zewnętrznej i treści (funkcji, zawartości, informacji). Czy forma wizualna jest językiem? Czy jesteśmy tylko jego odbiorcami, czy też czasem go używamy, nadając komunikat? Czego ten język może nas nauczyć? Jak każdego lekarstwa będziemy go używać, by – po pierwsze – nie szkodzić.
Autorka opowieści:
Agnieszka Tyman – anglistka, absolwentka PLSP im. A. Kenara w Zakopanem, aktywistka i przewodniczka po Krakowie. Oprowadza osoby dorosłe, studentów i młodzież ponadgimnazjalną. Prowadzi także warsztaty dla dzieci, zarówno w języku polskim, jak i języku angielskim.
„Opowiadamy o wystawie” w godzinach otwarcia ekspozycji (od środy do niedzieli, w godzinach 11–18).
Oprowadzanie trwa około 60 min. i za każdym razem jest dostosowywane do indywidualnych potrzeb grupy.
Prosimy o wcześniejszą rezerwację (min. 3 dni): bucka@bunkier.art.pl, tel. +48 12 422 10 52.
Koszt: bilet wstępu na wystawę + opłata za oprowadzanie (w języku polskim – 35 zł, w języku obcym – 55 zł).
Dofinansowano z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu „Praktyki różnorodności. Edukacja kulturalna w Bunkrze”.